Gabriel García Márquez "Rzecz o mych smutnych dziwkach"

Nie bardzo wiem, czy ta książka miała mieć jakieś głębsze przesłanie, czy po prostu była słaba. Może też przeoczyłam idee jaką niosła ta historia. No sama nie wiem...

Główny bohater książki, czy też krótkiej historii jest piernikiem z kompleksami, czy innymi problemami. Albo inaczej, jest bezwartościowym dupkiem, który obudził się u schyłku życia, ale w sumie nie wiadomo po co i na co. Powinien swoją beznadziejną egzystencję dokończyć w ciszy i nie angażując reszty ludzi.

Kolejna postać - młoda dupa, jej rola też jakaś bez sensu, aż nie chce się rozwijać.

I wątek miłosny - w tej książce to jakiś żart, mało śmieszny, straszny, ale w końcu żart..

Autora lubię, ale nie wiem co brał, pił, czy ćpał przy pisaniu tej bajki. - może w pakiecie z książką czytelnicy powinni dostawać to samo - wtedy byłaby klarowna...

2 na 10, za kilka ciekawych sentencji.

Paula Hawkins "Dziewczyna z pociągu"

Książka wypromowana tak bardzo, że jej moc lekko wątpliwa, pewnie połowa z tych osób nie miała jej w ręku. Podniecenie poziom w skali 1-10, z 11. yhh

Czy to thriller - już bym się zastanowiła nad wpisaniem jej pod tę kategorię.. Thriller powinien trzymać w napięciu cały czas, albo chociaż dłuższy. Natomiast tutaj w tym przypadku, więcej czasu miałam wrażenie, że czytam książkę o perypetiach żon w młodym/średnim wieku, na pewno z małym stażem. No nuda. Trochę się tam działo, ale bez przesady i mega powoli. Pod koniec fakt, jakaś akcja się wydarzyła, ale szybko szybko, zakręcili, przekręcili i zanim faktycznie coś się dziać zaczęło, nagle naciągany koniec, żeby powieść zamknąć i o.

Ocena, głównie podwyższona za sam pomysł - bo całkiem fajny, w miarę innowatorki, ale można było to zrobić dużo lepiej i mam nadzieję, że jeśli powstanie film, zostanie on zrobiony wg wizji reżysera, który poprawi co trzeba i doda brakujące elementy.

M. J. Arlidge "Powiedz panno, gdzie Ty śpisz"

Książka, podobnie jak pierwsza część od samego początku trzymała w napięciu. 

Jak zwykle myślałam, że rozgryzę zagadkę szybciej, a tu strona za stroną bah! zmiana akcji. 

Nie zawiodłam się na autorze, książka porównywanie dobra, albo nawet lepsza niż ene due śmierć.

Nie ma co się więcej rozpisywać, bo żadne co cudo literatury - akcja, relacje między ludźmi, zajebista. Polecam. hah

Jane Austin "Duma i uprzedzenie"

Książka przepiękna. 

Po raz kolejny mogę stwierdzić, że nie urodziłam się w tej epoce co powinnam. W książkach Jane Austin można zobaczyć ogromny kontrast pomiędzy naszymi czasami, zwyczajami i ludźmi. Tak wiele rzeczy, których brakuje nam obecnie. Miłość była mierzona inną miarą (no dobra czasami zbyt materialnie :P ), ludzie traktowali się z szacunkiem, czas spędzało się razem (mówiąc razem - mam na myśli, że ludzie ze sobą rozmawiali, czytali we wspólnym gronie, słuchali muzyki i inne, a teraz - telefon sprawdzany co minute, albo brak czasu na cokolwiek) i miało się inne wartości, w ogóle się jakieś miało.

Nie twierdzę, że wszystko było lepsze, ale chyba wtedy wszystko się bardziej doceniało i dbało, żyło się powoli, a teraz to walka o kasę i bardziej o przetrwanie. 

Główna para bohaterów, nie będę się rozpisywać - piękna para, idealna, ciężkie charaktery dopasowane najlepiej.
On nadziany, przystojny gościu, nie patrzył na stan konta wybranki, jakie korzyści materialne będzie z tego miał, a na to jak ta węda jędza go uszczęśliwia. Z drugiej strony wyglądało to dokładnie tak samo.

Ah...

Erin Morgenstern "Cryk nocy"

Niewiele mogę o tej książce powiedzieć. Nie dlatego, że była zła. Była świetna, ale nie da się jej tak po prostu opisać. MAGIA i tyle.
Była na tyle magiczna, że nie wyobrażałam sobie jej końca. Robiłam limity na kilka stron dziennie, byle jak najdłużej móc przeżywać historię bohaterów, a nawet nie samych ich, a cyrku. 

Akcja rozwijała się z jednej strony powoli, a z drugiej nagle minęło kilka lat. Nie załapałam momentu kiedy bohaterowie z dzieci się stali dorosłymi, a z dorosłych starymi ;P

 Nie sądziłam, że można napisać ciekawą książkę o cyrku - w ogóle skąd pomysł na miejsce, epizod, rozdział, no jeszcze okej. Do tego wątek miłosny i walki o nią też. 

Piękna książka. Wszystko w jednym.

Remigiusz Mróz "Zaginięcie"

Hm, hm hm. Ciężko mi się wypowiedzieć. (jak zwykle...). 

Książka oczywiście jest świetna, mój ukochany Pan Mróz nie zawiódł mnie, co mnie niezmiernie cieszy. Jednak pierwsza część - Kasacja była finalnie lepsza. Jeśli chodzi o Zaginięcie, zmiana akcji była momentami nie do załapania, przeżywałam historię momentami za mocno ( w bardzo ważnym momencie Chyłki krzyknęłam na cały autobus "nieeeeeeeeeeeeee!!!!" - poczułam się troszkę głupio :D ) ale mam wrażanie, że za bardzo chciano tutaj zakręcić głównym wątkiem, zakończenie dobre, czy nie, sama nie wiem, dziwne bym powiedziała. Spodziewałam się czegoś innego, czegoś zaskakującego - coś jak w sprawie Langera, nie mogłam od razu odłożyć książki i zapomnieć o niej, musiałam trochę poprzeżywać po swojemu. A teraz... skończyłam i tak teraz siedzę i myślę, że trochę przekombinowane.

Samą sprawę można było rozgryźć dużo wcześniej - mam na myśli kto i dlaczego oczywiście bez wszystkich szczegółów, bo to było by ciężko. 

I wątek miłosny - Panie Remigiuszu Mrozie - no niech że się w końcu pocałują !!!!!!! :D

Reasumując - książka super, minimalny zawód - zakończenie, zbyt przekombinowane, niemniej jednak, moja sympatia i uwielbienie książek Mroza póki co zostaje nienaruszone. :)

Eliza Kennedy "Biorę sobie ciebie" - katastrofa (długo i chaotycznie chyba, jak cała książka)

Krótka formalność:

Tytuł booczka: Biorę sobie ciebie ( I take you)

Autor: Eliza Kennedy

Wydawnicto: Prószyński i S-ka

Gatunek: literatura współczesna (o ludzie...)

Zacznę od tego, że nie wiem od czego zacząć. Tak wymieszała mi uczucia ta książka, że aż stwierdziłam na koniec" tak głupia, że aż fajna". Idąc dalej, będzie w punktach, żebym myśli nie pogubiła.

"Błyskotliwie napisany, niewiarygodnie dowcipny debiut, od którego nie można się oderwać, z jedną z najbardziej przekonujących i żywiołowych narratorek od czasu Bridget Jones" - nie wiem, kto się pod tym podpisał, ale to jakiś żart, miliony mil ma do niej...

Cała historia tej książki, to jeden wielki śmiech i załamanie. W skrócie - opowiada o pannie (Lilly) (prawniczka), która lada dzień ma wyjść za mąż (za Willa), w sprawie tej zmienia zdanie, średnio co 5 minut, dostosowując je do danej sytuacji i zazwyczaj jest ono przeciwne, to tego co mają wszyscy inni. I nie ma to związku z typową buntowniczką, czy coś.. o nieeee.

Przez całą książkę, nie wie czy faceta za którego ma wyjść kocha, czy nie, ciągle chleje, na śniadanie, obiad i kolację i zalicza wszystkich napotkanych a swojej drodze - a to był opisany tylko jeden tydzień przed jej ślubem... A ON - ideał! O mały włos, a bym się zakochała! Jak mógł wybrać sobie taką flondrę !?!?!?!?!?!?! No i później miałam... swojego ideała... ( w książkach praktycznie takie rozczarowania się mi nie zdarzały...)
Gdyby nie mój pies, co zaraz by się dorwał, rzuciłabym książką przez pokój... :D

Jednak na koniec muszę przyznać, że pomimo iż ludzie (wszyscy...) przedstawieni w tej historii, jak dla mnie to kompletnie porypani przedstawiciele naszego gatunku i szczerze się cieszę, że nie mam z nimi nic wspólnego to momentami książka była nawet niezła... jak na to co się spodziewałam po pierwszych stronach. Ale oczywiście nie była to najlepsza pozycja, po jaką sięgnęłam w swoim życiu :D

Muszę dodać, że w jednej z ostatnich scen, gdzie główna bohaterka po raz pierwszy sama prowadzi zbieranie zeznań świadków (czy podobny termin), niszczy swojego przeciwnika w tak piękny sposób, robiąc z niego kompletnego idiotę przed sędzią i resztą, że muszę przyznać - polubiłam typiarę.

Jednakowoż, zakończenie nie było idealnie (chyba że wyrwać ostatnie 2 kartki :) ), coś na zasadzie - przesłodzone "żyli długo i szczęśliwie", ale chociaż Lilly i Will trochę zmądrzeli, choć pewnie nie na długo..

Książkę można raczej potraktować jako przerywnik, a nie podstawową lekturę..

Remigiusz Mróz "Ekspozycja" - pierwszy raz mam jakieś ALE (ale malutkie :) )

Krótka formalność:

Tytuł booczka: Ekspozycja

Autor: Remigiusz Mróz

Wydawnicto: FILIA

Gatunek: thriller/kryminał/sensacja 

Zacznę od tego, że długo wyczekiwałam kolejnej książki ukochanego autora. 
Doczekałam się i ja i ona.

Bardzo szybko się czytało powieść, pełna napięcia historia i sprawa, jednak pierwszy raz się nudziłam (krótki fragment książki, ale mocny), co nie ukrywam mnie zaskoczyło. I o tym będzie na początek.

Książka jest super, aczkolwiek to nie klasa "Kasacji" - w tej, prawo, temat którego nie znoszę, a mimo wielu wstawek w tym temacie opisów, czytałam z zaciekawieniem, wręcz fascynacją. W "Ekspozycji" natomiast, opisy historyczne były tak nuuudne, że miałam ochotę je omijać. Z około 30/50 stron książka mnie po prostu nudziła. I jak się potem okazało, pominięcie tych momentów nic by historii książki nie zmieniło. Chyba Pan Remigiusz pisał te fragmenty na szybko.

Kontynuując - bohaterowie, oczywistą oczywistością jest to, że komisarza Forsta pokochałam, i bez zastanowienia powiedziałbym mu "TAK", Szrebska - równy kawał babki, tylko trochę momentami była robiona na Chyłkę (kasacja). Tyle styknie o nich :)

Pomijając niezręczny fragment, książka jest mega, trzyma w napięciu, zwroty akcji, kolejne strony, szał czytania ! Wydawnictwo Filia, bardzo fajnie wydało książkę, czcionka - bardzo dobra do czytania, papier - na szczęście nie biały :)

Oczywiście zakończenie mnie zdenerwowało! ;) , bo znowu muszę czekać na kolejny tom, by poznać dalsze losy mojej nowej książkowej miłości. (no i oczywiście tych pobocznych wątków śledztwa :D )

Bardzo polecam "Ekspozycję", fani Mroza się nie zawiodą :)



PS. Fajne było nawiązanie do "Kasacji" ze strony Szrebskiej :)

Terry Hayes "Pielgrzym" - Ceglana książka do noszenia, do czytania lekka jak piórko!

Krótka formalność:

Tytuł booczka: Pielgrzym (org. I am Pilgrim)

Autor: Terry Hayes

Wydawnicto: Rebis 

Gatunek: thriller/kryminał/sensacja 

Początkowo myślałam ( przez jakieś skromne 200 stron .. ), że to będzie kolejna z bardzo niewielu książek które rzucę w kąt i zapomnę ( a trzeba zaznaczyć że owych sztuk było chyba z 5 w moim krótkim życiu.), Słyszałam wiele opinii, same pozytywne i oczywiście ulubiona blogerka/vlogerka Anita - jarała się nią okropnie - stąd poszłam do empiku i zakupiłam cegłę.  

Zasmucił mnie fakt, iż początkowo trochę się wynudziłam i zniechęciłam, ale po kolejnych kartach NAGLE wszystko zaczęło składać się do kupy, wirować i wciągnęła mnie na amen. (dobrze, że ma 800 stron bo mogłabym się poddać i żałować...)

Niesamowicie zagmatwana, wiele wątków, jeden wyłaniający się za drugim, które łączą się nagle w całość, akcja zmienia się w mgnieniu oka, czasami musiałam wracać kilka stron wcześniej, żeby sprawdzić fakty - czy coś nie pominęłam. Ostatnie strony trzymały w takim napięciu, że nie dało się robić nic innego poza czytaniem (lubię sobie coś skubnąć w trakcie!). Dzisiaj właśnie - wstałam o 4:30, aby ją skończyć, bo w nocy spać nie mogłam na ostatnie 20 stron nie chciałam jej tachać do pracy... UDAŁO SIĘ.

Główny bohater jest tak cholernie inteligentny, tak zaskakujący, że chyba znalazłam kolejną miłość. (Dobrze, że dzięki książkom poligamia jest spoko!)

Serdecznie polecam. Najlepiej na urlopie, żeby nie musieć robić zbyt długich przerw.

Mam nadzieję, że powstanie film oparty na tej powieści i go nie spartolą.
Czekam na kolejny tom!!!